Eindhoven komt binnen het sociaal domein structureel geld tekort. De uitgaven aan Wmo- en de jeugdzorgvoorzieningen in de tweede lijn zijn hoger dan begroot en worden niet gedekt door structurele inkomsten vanuit het gemeentefonds. Dit is niet houdbaar en vraagt bestuurlijke en beleidsmatige keuzes voor de inkoopstrategie, contractbeheer en de toegang om beter te sturen op de kosten. Goede keuzes kunnen alleen worden gemaakt op basis van betrouwbare cijfers en analyses. AEPB is gevraagd om te adviseren over de haalbaarheid van het gebruik van zorgprognoses waarmee de (financiële) effecten van beheersmaatregelen inzichtelijk kunnen worden gemaakt.

Financiële tekorten nopen Eindhoven tot beleidswijzigingen. Om grip te krijgen op de uitgaven aan tweedelijns voorzieningen wordt er ingezet op een versterkt contractmanagement, een andere inkoopstrategie en een aangescherpte toegang. Daarvoor zijn de juiste prikkels nodig die in het verlengde liggen van de begrotingsdoelstellingen. Om de gevolgen in beeld te krijgen is het noodzakelijk om te weten hoe strategische beleids- en begrotingskeuzes zich vertalen naar budgettaire consequenties op korte, middellange en lange termijn. Om dit betrouwbaar te doen zijn een onderbouwde zorgprognoses en risicoanalyses nodig. AEPB adviseert hoe aannames, kengetallen en historische gegevens kunnen worden gebruikt om te komen tot een betrouwbare zorgprognose, het toetsen van de beheersmaatregelen en een beter onderbouwde begroting.