Almere constateert dat slechts een deel van zijn inwoners inkomensvoorzieningen aanvraagt en ontvangt, dit wordt gezien als ongewenst. Om te zorgen dat inwoners `krijgen waar ze recht op hebben' experimenteert de gemeente met een klantgerichte aanpak. Daarbij begeleidt een klantmanager langdurig bijstandsgerechtigden bij het aanvragen van inkomensondersteunende regelingen. AEPB is gevraagd om inzicht te geven in de mate waarin de armoedepositie verbetert en te bepalen of de kosten opwegen tegen de maatschappelijke opbrengsten.

Inwoners die langdurig in armoede leven, blijken in de praktijk niet altijd optimaal gebruik te maken van de bestaande inkomensondersteunende voorzieningen, en dat geldt ook in Almere. Dergelijke voorzieningen bestaan juist om hardnekkige armoede te voorkomen. De gevolgen raken niet namelijk alleen de inwoner zelf maar ook zijn of haar kinderen, in de vorm van intergenerationele armoede, en de maatschappij in brede zin, vanwege de maatschappelijke kosten die ermee gemoeid zijn.

Almere zet in op ‘evidence based’- beleid en beoogt zo de doeltreffendheid, doelmatigheid en de kwaliteit van haar dienstverlening te verhogen. Het maatschappelijk rendement wordt daarbij als uitgangspunt genomen. In dit onderzoek wordt met behulp van data het niet-gebruik van alle inwoners in beeld gebracht.  Dossieronderzoek en data-analyse maakt inzichtelijk of de intensieve aanpak werkt en maatschappelijk lonend is.