Aan het einde van een sportwedstrijd is meteen duidelijk wie er heeft gewonnen. Zo simpel als het resultaat van sportwedstrijden is te interpreteren, zo moeilijk is het om te beoordelen of beleid daadwerkelijk bereik wat het beoogt en belooft. Dit komt omdat bij beleid, voor bestuurders en beleidsmakers, het oplossen van maatschappelijke vraagstukken centraal staat. Het resultaat van deze maatschappelijke 'wedstrijd' is vaak lastig te herleiden naar het daadwerkelijke beleid. Zo is bijvoorbeeld onduidelijk of de afname van de jeugdwerkloosheid tot stand komt door een door de wethouder opgetuigd beleidsprogramma of dat het samenhangt met de economische conjectuur. Politieke tegenstanders zullen wijzen op de kosten en het resultaat wijten aan de conjunctuur. Op zo'n moment kan een objectieve beleidsevaluatie dienen als onafhankelijke scheidsrechter. 

Het objectief en meetbaar inzicht krijgen in de maatschappelijke effecten is zodoende vaak lastig. Enerzijds omdat de effecten van beleid zich op korte, middellange en lange termijn kunnen voordoen. En anderzijds omdat een beleidsoplossing naast bedoelde ook, soms onverwachte, neveneffecten met zich kan meebrengen. Doel van een adequate beleidsevaluatie is dan ook om transparant de effecten van een beleid in beeld te brengen. De reikwijdte daarvan kan dan wel samenhangen met de beleidsuitgangspunten van de beleidsmaker. Door hierover transparant te rapporteren kan de beleidsdiscussie zich toespitsen op de uitgangspunten en de bereikte effecten van de maatregel. Zodat duidelijk is of het gekozen beleid de winnende tactiek is om het maatschappelijke vraagstuk op te lossen.